Een werknemer valt uit met psychische klachten. Zijn bedrijfsarts verklaart hem voor twee uur per dag geschikt voor aangepast werk. De werknemer weigert te gaan werken wat voor de werkgever aanleiding is het salaris stop te zetten. De werknemer vordert in kort geding doorbetaling van zijn loon. De kantonrechter beslist dat het recht op loon alleen vervalt voor die uren waarin de werknemer niet werkt, hoewel hij daartoe door de bedrijfsarts wel in staat geacht wordt. De werkgever mocht dus alleen over die twee uur het loon inhouden.