Een productiemedewerkster met een contract voor 24 uur per week verzoekt haar werkgeefster om arbeidsduurvermindering. De werkgeefster wijst het verzoek af. Zij motiveert dit onder andere met het feit dat de productiekosten hoger worden als een medewerker slechts 16 uur werkt. Daarom is gekozen voor een minimumomvang van de arbeidsduur van 24 uur per week. De werkneemster betwist dat haar werktempo vermindert als ze 16 uur werkt. Nadat de Kantonrechter Opsterland ter plekke poolshoogte is gaan nemen oordeelt hij op 4 februari 2003 dat de werkgeefster voldoende heeft aangetoond dat hij de juiste keuze heeft gemaakt ten aanzien van het
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.